Bir ben varmış, benden de içeri, öte

Şimdi benim kendimi yavaş yavaş keşfetmem hıyarla başlıyor. Daha önce bir erkeği sadece öpmüşüm en fazla. Arkadaşlarıma anlatıyorum böyle ay boynumu öptü daha aşağı ince gibi oldu ama ben hemen engelledim, hıh, modunda. Neyse şu sapıkla olan şeyler bitince biz hıyarla yakınlaştık. Devamlı yanımda falan bir kaç kere sevgili olalım diyor bu ama ben inatla hayır arkadaşız derken bir gün sinemaya gittik baş başa. Ardından otururken bu küçücük öptü. Dudağımla yanağım arasında küçük bir yerden(ben buraya dunak diyorum bu arada:D) Ve ben nasıl bir heyecan hissettim. O an anladım bu adam benim için farklı diğerlerinden diye.
Ve biz başladık. Şimdi aşkımızın büyüklüğü, karışık duygular, yaşadığımız şeyler diye başlamayı çok isterdim ama şu an başka şeylerden bahsetmek istiyorum. Onla başlayana kadar gerçekten kendimi keşfetmemiştim, bilmiyordum. Ve normalde korktuğum her şey, onla sadece gizemli geliyordu. Yani ilk öpüşmemizde bana dönüp, "en son kimi böyle öptün?" diye bir soru dahi duymuştum. Biber demiştim ya, onu seviyordum ama bu sefer arzu denen şey vardı. Hani Hıyarın sunduğu hiçbir teklif bana mantıksız gelemezdi. Yavaş yavaş bir şeyler ilerliyordu ve bir gün onlardayken ön sevişme denen olayı keşfettim. Benim o ana kadar yaşamadığım şeylerin aslında içimde nasıl kıpırdanmalar yarattığını. Her ileri gidişin beni daha da heyecanlandırdığını. Ama aynı zamanda şu da vardı. Korkuyoruz. Sadece bundan sonra neler olacaktan değil, birilerine anlatacak mı? Beni gerçekten önemsiyor mu yoksa sadece bunları mı yaşamak için yanımda. Bizzat benim o zamanki en büyük korkularım bunlardı:D (Daha ilk tecrübelerim, herhalde öyle olacak, ezme şimdi beni)
Aynı zamanda başka şüpheler de oluşuyor. Kilolu muyum? Kalçalarım geniş mi? Göğüslerim küçük değil di mi? Daha üstünü tamamı ile çıkarmasan dahi bu korkular da başlıyor. Sen kendin karşındakini tam anlamı ile incelememiş ve onun kusurlarını görmüyorken neden kendinde kusur ararsın o da ayrı bir saçmalıktır. (Bu konuda biz kadın milletinin ayrı bir sorunudur. Sanki hepimiz karşımıza bir Tyler Durden, bir Spartacus almışız edası ile aay az yiyim, ay şunu içmiyim diye düşünmeler.)
İlk birlikte olmamızdan önce, sevişiyoruz, bir şeyler yaşanıyor aramızda. Hani her şey oldu, hadi bilikte olalım diyor çocuk, ben yok. Neden, kendimce hala bakireyim ya. Şimdi ise her boku yiyip ardından da "aman bakireyim hala" diyen insanlara derin bir hassiktir çekiyorum bu arada, bilesiniz. Kendini bir başkasına açtıysan eğer, onla sevişmiş, onu keşfetmiş, onun da seni bulmasına izin vermişsen, kusura bakma ama anca pabucumun bakiresi olursun artık.
Bende hala gelgitler ama, birlikte olursam ya hemen çekip giderse, ya sadece bunlar için yanımdaysa diye kendimi yiyorum. Ben bunlarla uğraşırken saçma sapan bir olay patlak verdi. Bu hıyar dershaneden bir kızla bir boklar yemiş. Ben tabi, "dipteyim, sondayım, depresyondayım." tripleri. Ayrıldım ama olayın ucunu da bırakmıyorum, neymiş öğrencem ya. Ardından derin dedektiflik yeteneklerimle olayı çözdüm tabi. Bu kızın da sevgilisi var ama bizim oğlanı götürcek! Oldu annem, hem senin oğlanı tut elde, hem o yetmesin benimkine dadan. Ben ayrıldım ya, bizim çocuk da gaza geldi, uğraşlar çiçekler, araya insan sokmalar derken ben bunu affettim.(seviyodum ya, napıyım yani) Bu da işte klasik konuşma "ben bir erkeğim, bazen bazı şeyler gerekiyor" tabi o böyle konuştukça ben daha tiksiniyorum.
Ve kendi çapımda aşmaya çalıştığım birlikte olmalı mıyız fikrini de rafa kaldırıyorum hemencecik. Hatta sevişmicem artık diye de karar aldım kendimce(ceza vercem ya), bi yandan da asıl şimdi giderse diyorum. Öbür yanım da aman bunun için kalacaksa kalmasın diyor.
Sonuç olarak, kendinizi keşfetmeniz aniden olmayabilir. Bazen geç de olabilir. Mesela ben hıyar aracılığı ile keşfettim kendimi. Her bir nokta mı, isteklerimi, arzularımı. Kendimi sadece iradeli diye nitelerken, arzu ne demek, neler istiyorum bunları onunla öğrendim ben.
(ps.: bir şeyler planlarla değil aniden oluyor, onu anladım tekrar. yazıyı yazarken.
kendi kendimizi yiyip bitiriyoruz bazen. yaftalanmaktan korkmak, insanlar ne der, o ne düşünür, kimler bilir. yaparsam nolur diye bir de onu anladım. ha bunlar da yetmezmiş gibi bir de oram nasıl, bacaklarım kalın mı? göğüslerim iri mi diye iyice bokunu çıkarıyoruz bir şeylerin neyse.
sonra olduk mu birlikte olduk ama onu şimdi yazasım yok nedense.
sadece şunu diyim. bir şeyler planla olmuyor dedim ya aynen öle. aniden, ummazken olmuştu bizimki. öyle şatafatlı falan da olmamıştı, birden, aniden, ama sıcaktı. onu biliyorum)