
Tabi ben kitlendim. Neyse çocuğu bir iki gün daha gördüm ama öyle az buçuk baktım amaaaaa facebook'undaki resimleri falan ezberledim artık yani. Sıyırttım hafiften de denebilir buna. Zaten kafamda çocukla çıkıyorum, ohooo sadece çıkıyor olsak iyi. Ben evlendim falan onla ama yavrum o daha bir şey bilmiyor:D
Gerçi o da bir kaç kere baktı sanki ama emin de değilim. Benim bir arkadaş da tanıyor bunu, bugün bizi 10 dakika aynı masada oturttu. Aaaa ne kadar tesadüf ama arkadaşım azcık hayvan! bizi aynı masada oturtmayı düşünüyor ama tanıştırmıyor. Neyse ben daha bir etkilendim çocuktan. Ama lanet ben, pis ben, kaka ben. Çenem durmaz normalde. Hayır susamam, arkadaşlarım çene olarak doğmuşsun diğer organların sonradan gelişmiş der. Ama yok çocuğun yanında o kız kayboldu. Mal mal gülüyorum sadece. Aaah ben var ya, gereken yerde böyle olurum zaten hep. Ooof ama çok tatlı cidden napcam bilmiyorum en kötüsü bendeki bu hoşlandığım insanın yanında iyice tanışana kadar gerilme olayını unutmuşum ve şu an hatırladım! Çünkü birinden hoşlanıyorum ve susuyorum. Gerçekten bunu nasıl yenebileceğim konusunda bir fikri olan varsa berigelsin ve bi destek çıksın bana:D
Ben ikinci sınıfım ama çocuk son sınıf bu arada. Bence baktı, gerçi bana kalsa zihnimde evlendik bile:D Hayır 3 yıldır kimse ile bir münasebetim olmadığı için hıyar dışında tabi ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum. Hayat ne kadar zor oluyor be bazen:D
Tabi benim hıyar bu durumu öğrendi, benim kızlar o benden uzak dursun diye birinden hoşlanıyor demişler. O da aradı ve klasik bir erkek konuşması olaraktan "ya benimsin, ya kara toprağın, pis kaşar" moduna girdi. Hayır gerzek her şeyi anladım da sen kimsin bana kaşar diyorsun. Ayrılalı olmuş 4 aydan fazla. Sen daha bunu geçen hafta anladın diye suç benim mi? En son laf anlat anlat olmayacağını anladım. Ağlamaya başladım ve ona ilk defa bu cümleyi bu kadar net kurdum. "Artık hayatımda sana yer yok, uzak dur benden, istemiyorum seni hiçbir şeyim olarak." dedim. Kalakaldı. Sustu. Sonra sesini duydum, içim acıdı, ama sustum. "İstemiyor musun?" dedi. "evet" diyebildim sadece. "Üzülme sakın ve ben burdayım, seni üzen olduğunda eskiden olduğu gibi benim omzumda her zaman ağlayabilirsin" dedi. O an içim parçalandı yine. Ama artık konuşmayacaktım.
Düşündüğüm başka bir şey ise, bu benim hıyar ruh hastası mı? İlk aradığında kaşardan, kaltağa her kelimeyi sarf etti, sırf bir erkeğe hoş, beğendim dedim diye. Sonra bunları dedi. Ööööf neyse cidden anlayamıyorum galiba ben erkekleri.
Sonuç olarak sexy, tatlı, hot ve daha bir sürü şey olan bu çocuk var. Onun adı ne olsun cidden bulamadım. Yani çocuğa kendi kendime koca rolü bile biçtim ama daha isim bulamadım:D Neyse umarım adam akıllı tanışırız ve bir şeyler gelişir. Amin:D
(ps: cidden 3 yıldır kimseyle flirt etmediğim için vasat ötesiyim. yazıya göre napmam gerektiğine göre i akıl verin be dostlar:D ya da şu susma işimi nasıl aşabileceğimle alakalı. Salak bi mutluluk var üstümde, iş bu vesile herkesi öptüm:D)
(ps2: birde ben çocukla karşılaşınca bile ay anlarsa nolcak, ööf rezil olurum, ööf anlamasın falan diye de moda giriyorum. çocuk biraz cool bi çocuk, ama hani ben de gayet beğenilen bir insanımdır. aay çıldıracağım bir yandan da:D artık susmam lazım. sus. sustum.)
gülümse erkekler pozitif kızları sever.
YanıtlaSilGitti erik yaşasın can erik mi.:)
YanıtlaSil@femme fatale; oof yapabildiğim tek şey bu galiba:D teşekkür ederim.
YanıtlaSil@erkek; ya gitti mi bilmiyorum ama şu an içim çok huzurlu yani:D rahat değilim diyemem:S:D
slm vermeyi falan dene gülümseyerek =) ama durma ver geç ver geç =)
YanıtlaSilslm vermeyi düşünüyorum ama o anda aptal bi heyecan basıyo falan:D ama yarın dediğini uygulıcam:D aay gerekirse içip gitcem ya ne bu çektiğim:D
YanıtlaSilher şey biter bir de şu gereksiz arkadaş anneleri vardır. pöff
YanıtlaSilHem de ne gereksiz. Oğullarını yedik sanki. Sinir oluyorum:D
YanıtlaSil